یا رب سببی ساز که دلدار بیاید***بر یاری ما خسته دلان یار بیاید

از آتش هجرش همه در سوز و گدازیم***رخصت بده آن شمع شب تار بیاید

خشکیده شد از اشک دگر چشمه اشکم***کی می شود آن وعده دیدار بیاید

صد یوسف مصرش سر بازار نشستند***تا یوسف ما بر سر بازار بیاید

بلبل به خزان داد پیامی که به گلزار***من منتظرم ان گل بی خار بیاید

از بهر بر اندازی بیداد به صد داد***بر یاری ما کوری اغیار بیاید

ژولیده دعا کن پسر فاطمه مهدی***از بهر تسلی دل زار بیاید

دیوان ژولیده نیشابوری صفحه130

دوش در خواب می از جام طهورم دادند

مست می گشتم و از عرش عبورم دادند

من آلوده کجا و حرم محرم راز

که در آن شب سند فیض حضورم دادند

خود ندانم که چه کردم که به پاداش عمل

به ملاقات خدا سر خط نورم دادند

مژده دادند گناهان تو را بخشیدم

زین بشارت خبر از روز ظهورم دادند

چه شبی بود چه توفیق مبارک بادی

که در آن فیض هم آغوشی حورم دادند

آنچه دادند به من از نعم حب علی است

که به فرمان خداوند غفورم دادند

من ژولیده چه گویم که چه دادند به من

هر چه دادند به تأیید شعورم دادند

دیوان ژولیده صفحه193

غم ما را کسی باور ندارد            خبر از حال ما دلبر ندارد

دلم را برده دلبر درد هجران        چرا دست از سر ما بر ندارد

در میخانه را بستند و گفتند        که ساقی باده در ساغل ندارد

خوش آنروزی که آید صاحب ما    که دنیا روز از آن خوشتر ندارد

به غیر از دیدن رخسار مهدی      دل ما خواهش دیگر ندارد

حضور سبز باور های انسان      به عالم باوری دربر ندارد

به باغ آرزو ژولیده جز او               به عمر خویش برگ و بر ندارد

دیوان ژولیده صفحه181